Kategoria: Aktualności

Auta do kontroli

Rozmiar tekstu: A A A

Celnicy mają nikłe szanse, aby udowodnić nam, że sprowadzony zza granicy samochód jest więcej warty niż zadeklarowaliśmy. Obawiać mogą się jedynie osoby, które drastycznie zaniżyły cenę lub masowo sprowadzają auta. Duże zamieszanie wywołała zapowiedź Ministerstwa Finansów o akcji urzędników, którzy zaczną sprawdzać, czy przypadkiem nasz samochód sprowadzony zza granicy nie jest wart więcej niż zadeklarowaliśmy w dokumentach celnych. Tymczasem bać mogą się tylko ci, którzy drastycznie zaniżyli ceny sprowadzanych samochodów, aby zapłacić jak najniższy podatek akcyzowy lub ci, którzy masowo sprowadzali samochody. Na przykład jeden z klientów słupskiego Urzędu Celnego zarzekał się, że za mercedesa wartości kilku tysięcy euro dał tylko 100 euro. - Drastycznych przypadków było co najmniej kilkanaście - mówi Tomasz Węgiel z Izby Celnej w Gdyni. - Każdy wnikliwie badamy. To nie dużo zważywszy, że sprowadziliśmy aż 19 tysięcy samochodów (łącznie powiaty: słupski, lęborski, bytowski i chojnicki, a w całej Polsce aż 700 tysięcy). Nadal też nie jest do końca jasne, jakimi kryteriami będą się kierowali celnicy podczas kontroli. - To bardzo skomplikowane - przyznaje celnik. - Na razie badamy, które firmy zagraniczne mogły uprawiać nielegalny proceder.

Po nitce do kłębka celnicy będą trafiać do polskich handlowców, których chcą pociągnąć do odpowiedzialności. Są trzy możliwości ukarania oszustów. Tzw. domiar, czyli dopłata akcyzy plus odsetki, postępowanie karne skarbowe lub sprawa w sądzie. W ostatnim przypadku grozi do dwóch lat więzienia. W przypadku zakupu na fakturę oszustwo łatwej będzie wykryć, ponieważ sprzedający musi mieć kopię dokumentu. Według celników zdarzało się, że właściciele samochodów wystawiali sobie sami fakturę bez pokrycia. Natomiast jeśli strony się po prostu dogadały, wtedy udowodnienie zaniżenia ceny będzie prawie niemożliwe.

W miarę spokojnie mogą spać też osoby, które wprawdzie "minęły się z prawdą" w deklaracjach, ale samochód sprowadziły na własny użytek. Urzędnicy nie będą w stanie sprawdzić każdego. - Mój opel jest wart 1000 euro, ale wykazałem, że zapłaciłem za niego tylko 500 - mówi Wiesław ze Słupska. - Mam rodzinę w Niemczech, która po prostu sprzedała mi auto okazyjnie, bo kupowali nowe.

Takich przypadków jest więcej. Zdarzało się, że Niemcy po prostu oddawali kilkunastoletnie samochody za symboliczne euro, bo nie chcieli płacić za utylizację na złomowisku, która kosztuje kilkaset euro.

- W takich wypadkach to może być skomplikowane - przyznaje Węgiel. - Żeby kogoś ukarać, będziemy musieli najpierw udowodnić, że złamał przepisy. Mamy jednak na to pięć lat.